Spanje

12-5-2009
Hier zit ik dan achter een computer in Puenta la Reina, onze tweede dag in Spanje. Na onze helse tocht van gisteren, want dat was het daar ga ik niet om liegen vandaag wat minder hels. In het kort de rit van gisteren nog een suit de doeken gedaan. Op tijd vertrokken in St. Jean Pied de Port samen met 100 derden andere pelgrims niet te geloven, het meest wandelaars. Eerst een aanloop van 11 km. lang waarbij we klommen van ca. 163 meter naar ca. 350 meter dus voorwaar niet vlak en voor ons vlakke fietsers gelijk al heel lastig. Als we in Valcarlos zijn aangekomen begint de echte klim van 16 km. lang naar de top van de Ibuneta die op 1057 meter ligt. De klim is ontzettend zwaar iedere meter omhoog moet bevochten worden en we sterven wel 100 keer. toch valt het niet echt helemaal tegen als je bekijkt dat we 80% fietsen en maar 20% lopen. Wel hebben we regelmatig gerust gegeten en gedronken, het weer werkt geweldig mee en je geniet ook van iedere meter die je hoger komt. Om 12.45 uur bereiken we de top van de Ibuneta, kussen elkaar huilen maken foto´s van het monument voor ridder Roeland die hier ca. 784 gesneuveld is, het is dezelfde als die waar Herman van Lierde en Peet de Smet het Roelandslied over zongen, en beginnen aan de afdaling naar Roncevalle. Afgezien van de kerk en de andere historische gebouwen is het een grote tegenvaller zeer commercieel, en omdat het middag is geen enkele belangstelling voor ons. verder afgedaald naar Burgueta waar we onze eerste kop koffie oftewel Cafe con leche bestellen opdrinken en betalen en dit alles in een taal die we absoluut niet spreken. maar als je ruim 3 weken door Frankrijk getrokken bent zonder de taal te beheersen kijk je daar niet echt meer naar. Om ca. 14.00 uur vertrekken we in Burgueta op pad naar het geplande doel Erro dat ligt op de splitsing door Pamplona of rond Pamplona. Daar waar je als zeeuws vlaming denkt als ik eenmaal op 1057 meter hoog zit gaat het tot Santiago alleen maar naar beneden werd tijdens dat laatste deel van de dag gelijk al gelogenstraft. Er wachtte nog een klimmetje van 2 km. en 65 voor de kenners, en dat valt niet mee als je knieen al zo dik voelen als een voetbal.Om ca. 15.00 uur komen we in Erro aan waar we besluiten een Hostal te nemen en niet 2 km. door te fietsen naar een refugio. Een beetje privacy na zo´n helse dag lijkt ons wel op zijn plaats een eigen douche en w.c. is heerlijk als je dat al een paar dagen hebt moeten delen met 10 tallen andere pelgrims. het is een prima hotel waar we ´s avonds voor een appel en een ei heerlijk dineren en waar we om 21.00 uur moe en voldaan in bed liggen. Wat ons opvalt als je de pyreneeen overbent is dat je ook onmiddelijk in een ander land bent. Zeer proper en geordend hele kleine dorpjes met weinig voorzieningen wat winkels betreft, en tussen de middag alles dicht. Foto´s meesturen gaat hier helaas niet lukken want er zit niet zo´n gaatje in deze computer, we proberen dat weer een volgende keer.
Vele lieve groeten en hardstikke bedankt voor al jullie lieve reacties, want dat geeft ons ontzettend veel kracht en steun.
liefs Peter en Frieda.

13-05-2009
Na een heerlijke nachtrust hoe kan het ook anders staan we om 06.30 uur op. Het eerste dat ik voel zijn mijn zere knieen en boven benen, na wat rek en strek oefeningen gaat dat al rap wat beter. Het opstaan, wassen, tassen inpakken en ontbijten is al een vast gegeven geworden waarbij geen woorden meer nodig zijn. Deze nacht heb ik gebruikt om alle batterijen op te laden, nadat ik gisteren problemen heb gehad met ons fototoestel. Om ca. 08.15 uur zijn de fietsen weer beladen en zijn we reisvaardig. We hebben gekozen voor de variant rond Pamplona, die weliswaar wat langer is maar dat hebben we er wel voor over om een drukke stad te mijden. Als we eenmaal aan het fietsen zijn kunnen we niet begrijpen dat er mensen zijn die voor de route door Pamplona kiezen Wij fietsen 20 km. door het dal van de Erro en dat is werkelijk waar een adembenemende tocht. Bijna geen autos, 99% naar beneden door een dal dat zo wonder mooi is dat ik het bijna niet kan beschrijven. Een riviertje dat in de loop van duizenden jaren een bedding in de rotsen heeft uitgesleten van 10 tallen meters diep, prachtige steile rots partijen hier en daar een nostalgische borderij, en ontzettend veel rust. Terwijl ik een foto maak ziet Frieda een vos de weg oversteken. Na 20 km. is al dit schoons voorbij en volgt de route een drukkere weg rond Pamplona, ongeveer Terneuzen-Sas van Gent, maar dan zonder fietspaden. Hier is het ook niet meer alleen naar beneden maar komen er af en toe ook weer wat wegen die omhoog gaan. Om ca. 11.30 uur vinden we langs de route een soort chaufeurs cafe waar we heerlijk koffie drinken. We hebben besloten om als het kan tussen de middag warm te eten wat hier in Spanje tussen 13.00 uur en 15.00 uur goed kan, en ´s avonds pas na 20.00 uur. Omdat het echter nog te vroeg is om nu al warm te eten besluiten we door te fietsen naar een dorp ca. 4 km. voor Puenta la Reina waar de volgende gelegenheid is om wat te eten. We hebben vanmorgen als een speer gefietst en als we ons niet inhouden zijn we veels te vroeg in Puenta la Reina. We fietsen verder langs de veels te drukke weg waar ze hier en daar bezig zijn de bergen vlak te maken door de winning van grint, makkelijk voor latere generaties, en verder is er niet veel te zien. Om 13.15 uur bereiken we Ostabat, de plaats waar de routes uit Tours en Vezelay samen komen en verder gaan als de Camino Frances. We moeten ervoor omhoog maar hebben dat er graag voor over, het is een mooi maar ook weer wel erg toeristisch en commercieel stadje. We gebruiken er in een restaurant voor €9.50 een heerlijk 3 gangen diner en vertrekken na nog een foto rondgang om 14.15 uur richting Puenta la Reina waar we om ca. 15.00 uur arriveren. We maken eerst een verkennende tocht door deze plaats en bezoeken alle bekende plekken waar we natuurlijk ook foto´s maken. Je proeft en ruikt de eeuwenoude pelgrimsvoetstappen die hier overal neergelegd zijn. Voor de rest is het als in de andere plaatsen erg mooi maar ook erg commercieel. De pelgrims komen er werkelijk waar in bussen aan, bestelauto´s die uitpuilen van de rugzakken. We slapen vannacht weer in een refugio met meer dan 100 mensen denk ik. Als dit bericht klaar is ga ik samen met frieda inkopen doen, gaan we hier vanavond een boterham eten en daarna kijken of we nog ergens een glas wijn op de kop kunnen tikken. Het zal trouwens Ellen wel als muziek in de oren klinken als ze hoort dat we samen meer dan 4 liter water per dag drinken, maar als het kan ook nog een wijntje. Vandaag hebben we 57 km. gefietst en dat ging ons goed af, morgen gaan we naar Viana en dat is weer 57 km. Als het aan mij ligt laten we dan een heleboel wandelaars achter ons en komen we weer wat meer in rustiger vaarwater. Want steeds maar dichtslaand deuren, veel herrie en lawaai is aan een gepensioeneerd stel eigenlijk niet meer besteed. Albert en Ria hadden in Viana een hotel hebben wij begrepen en misschien zoeken wij daar morgen ook wel naar.
Wederom van ons aan jullie allemaal de liefste groeten, en maak jullie geen zorgen om ons want het gaat geweldig goed, nog twee weken en we staan in Santiago de Compestela.
Liefs van Frieda en Peter.